„Sargon. Wybrańcy Inanny” Krzysztofa
Milczarka, to interesująca opowieść z gatunku fantasy mitologicznego, która
rozgrywa się w XXIV wieku p.n.e. w starożytnej Mezopotamii za czasów panowania
władców akadyjskich: Szarrukina – Sargona, który jako pierwszy z władców zyskał
przydomek Wielki, Rimusza, Manisztusu i Naramsina. Opowieść o dziejach
królewskiego rodu pod opieką boskiej Inany ( Isztar), snuje mały Szarkaliszarri
– syn Naramsina, odczytując ją z tabliczek zapisanych przez przodków. „ Słowa bowiem
zawierają w sobie ludzkie dzieje i namiętności”. Poznajemy początki rodu, dni
potęgi, chwały i bogactwa, przechodzące w dni klęski, wojny i śmierci.
Przewodnim
wątkiem przesyconej mitami starożytnej baśni, jest nienawiść bogini Inanny do
boga Marduka. Owej nienawiści podporządkowane jest wszystko, co czyni bogini
miłości i wojny we wszechświecie z bogami i śmiertelnikami. Jej nieodparty czar
obezwładnia każdy umysł, piękno ciała wabi, daje rozkosz i unicestwia, a
obietnice, które składa, prowadzą jej kochanków do zguby. Służąc Isztar,
zapominają o sobie: „ Ach, ludzie przemijają tak szybko, opuszczając ten świat
z pustymi rękoma. Cóż teraz pozostało po ich człowieczym życiu: napis na
kamieniu i kilka wspomnień, które tak łatwo zaciera czas. O nich nie dbam.
Bohaterów i królów można zastąpić, wszak urodzą się nowi tak samo żądni przygód
i sławy, a ja mam dość czasu, by znowu uderzyć.”
Książka jest
głęboką metaforą ludzkiego losu. Jest to opowieść o Anunnakich – stwórcach
wszelkiego życia i człowieka, który ma ich wielbić i im służyć. To Oni „od
tysiącleci dbają o pomyślność ludzi, znają przeznaczenie, ustalają losy i
każdego z nas i całych królestw. Ich wyroki są bezlitosne i ostateczne.” Autor
poprzez swoją opowieść zadaje odwieczne pytanie: „Bo czymże dla bogów jest
ludzkie życie? Jest jak rosa o poranku, jak mgła, która unosi się ku niebu wraz
z pierwszymi promieniami słońca. Niczym więcej.”
Opowieść skłania
do refleksji i zamyślenia. Starannie wydana,z intrygującą okładką, zawiera w
dodatkach bogaty słownik pojęć, zawartych w książce. Jej zaletą jest to, że
opowiada o dziejach Mezopotamii w sposób przystępny dla czytelnika. Historia jest,
a jakby jej nie było. Poznajemy fantastyczny świat bogów i ludzi, wojen,
miłości i przeznaczenia w lekkim, baśniowym wydaniu.
Przeczytałam tę
książkę z wielką przyjemnością i chylę czoła przed wiedzą autora i kunsztem, z
jakim popularyzuje odległą i trudną historię. Polecam czytelnikom, których
fascynuje mitologia. Mam nadzieję, że paranaukowa – „zakazana archeologia” –
jak nazywa ją Redaktor - pióra Krzysztofa Milczarka - znawcy dziejów
Starożytnego Wschodu, hellenizmu i religioznawstwa porównawczego, zyska miano
lektury dla smakoszy. Ode mnie dziesiątka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz